Piotr Rynkiewicz - Moje wiersze - piosenki
Ekran
(zwrotka 1)
Wszyscy w ekran patrzą, klikają, przewijają,
Na TikToku świata, na Instagramach zdania,
A ja, z szafą pełną form,
Łapię was, formuję, choć kręcicie się jak bąk!
(Refren)
To jest forma, forma nas trzyma,
Maska na twarzy, dusza się wygina,
Bądź sobą – mówią, a sami się gną,
Do selfie pozują, w formę idą stąd!
(zwrotka 2)
Sztuczna inteligencja chce pisać mi wiersze,
Słowo na piksele rozpływa się pierwsze,
Ja bym tu przypiął was na szpilce,
A wy tylko lajki, lajki – jak motyle w wirze!
(Refren)
To jest forma, forma nas trzyma,
Maska na twarzy, dusza się wygina,
Bądź sobą – mówią, a sami się gną,
Do selfie pozują, w formę idą stąd!
(Bridge)
A gdzie miłość? A gdzie krzyk?
Czy człowiek to jeszcze, czy pikselny byt?
Ktoś patrzy z chmury danych,
Śmieje się z waszych słów wybrakowanych.
(Refren)
To jest forma, forma nas trzyma,
To jest forma, forma nas trzyma,
Maska na twarzy, dusza się wygina,
Bądź sobą – mówią, a sami się gną,
Do selfie pozują, w formę idą stąd!
(Zakończenie)
Więc ściągnij maskę, nie bój się prawdy,
Niech cię nie złamie ten świat pokraczny.
Ktoś z góry mówi – "Patrz w lustro, a nie w ekran,
Bo forma, ach forma, to twój wieczny dramat!"
Piotr Rynkiewicz z Trzebiatowa
"Lustro Formy"
"Lustro Formy"
Tekst:
(Zwrotka 1)
Lustro, patrzysz – to ty, czy cień?
Forma w formie, złudzenie znów tłem.
Chcesz być sobą, lecz kto wie,
Czy za maską coś znajdziesz?
(Refren)
To lustro formy, twarz w odbiciu ginie,
Ty jesteś sobą czy postacią w maszynie?
Wyjdź zza tafli, nie bój się nic,
Być prawdą – to nasz wieczny wyczyn!
(Bridge)
Z lustra głos, formujesz się sam,
Pytasz: "Czy jestem, czy tylko gram?"
[Piotr Rynkiewicz z Trzebiatowa]